* فجر انقلاب، دمیدن خورشید استقلال و آزادی است.

* پیروزی انقلاب رهین همه ملت است.

 * رمز پیروزی شما ایمان و وحدت کلمه بود.

*پشتیبان ولایت فقیه باشید تا آسیبی به مملکت نرسد.

 * این اعجاز بزرک قرن و این پیروزی بی نظیر و این جمهوری اسلامی محتاج به حفظ و نگهداری است.

* انقلاب اصیل ما جلوه ای از نهضت پر عظمت حضرت رسول الله (ص) است.

 * خون شهیدان، انقلاب و اسلام را بیمه کرده است.

 * پیروزی انقلاب مرهون فداکاریهای دلاورانه ملت، خصوصا شهیدان است.

* انقلاب ما متکی به معنویات و خداست.

* این انقلاب با تائیدات غیبی الهی پیروز گردید.

* چشم دنیا به انقلاب ما معطوف است.

* هرچه انقلاب اسلامی دارد از برکت مجاهدت شهدا و ایثارگران است

* این نعمت بزرک الهی (انقلاب اسلامی) را ارزان از دست ندهید.

بعثت، نشانه مهرورزی خدا با خاکیان و باران رحمت بی حد او بر زمینیان است

عید مبعث پیامبر مهربانی،

حضرت محمد مصطفی «ص» بر شما خجسته باد .

نخستین و اساسی‌ترین هدف بعثت پیامبران، دعوت به توحید و یکتاپرستی و نفی هرگونه شرک و طاغوت

است. قرآن کریم می‌فرماید: «ما در هر امتی رسولی برانگیختیم که خدای یکتا را بپرستید و از طاغوت

اجتناب کنید».

هدف دیگر بعثت پیامبران، اصلاح فرد و جامعه در تمام جنبه‌هاست. در زمینه اصلاح اجتماعی، مهم‌ترین

کار پیامبران الهی را می‌توان در از میان بردن ارزش‌های جاهلی و کاذب و معیارهای نادرست و جایگزینی

ارزش‌های الهی دانست. یکی دیگر از مهم‌ترین هدف‌های بعثت پیامبران، اقامه قسط و عدل در جامعه

است. پیامبران مبعوث شدند تا با اجرای احکام الهی و سیراب کردن تشنگان عدالت از منبع فیض الهی،

زندگی بشری را رنگ الهی بزنند.

خداوند بزرگ با بعثت پیامبران، با انسان‌ها اتمام حجت کرده است تا عذر و بهانه‌ای برای آنان وجود

نداشته باشد. عقل انسان، پیامبر درونی و یکی از دو حجت خداوند به شمار می‌آید، ولی فعالیت‌های عقلی،

خالی از تردید و شک نیست. پس جای این گفته برای انسان وجود دارد که: خدایا! اگر حجت خود را

می‌فرستادی، ما از او پیروی می‌کردیم و فرد شایسته‌ای می‌شدیم. ازاین رو، قرآن فرموده است: «ما

هرگز قومی را مجازات نمی‌کنیم، مگر اینکه پیامبری مبعوث کرده باشیم».

برگرفته از سایت رشد مذهبی

حضرت امام موسی بن جعفر(علیهما السلام) ملقّب به «زین المجتهدین، عبد صالح و کاظم» و مکنّی به

«ابواسماعیل، ابوعلی و ابوالحسن» در هفتم ماه صفر سال 128 هجری(بنا به قولی) و در اواخر ماه ذی

الحجة(بنا به قولی دیگر) در قریه ای به نام «ابواء» در اطراف مدینه چشم به جهان گشود.

پدر بزرگوارش، امام ششم، حضرت جعفر بن محمّدٍ الصادق(علیهما السلام) و مادر ارجمندش

خانم«حَمیدة» می باشد. دوران رشد و تربیت و نوجوانی و جوانی را در دامان مادر گرامی اش و پدر

ارجمندش طی کرد. امامت و رهبری ایشان پس از شهادت پدر بزرگوارش در سال 148 هجری آغاز شد

و پس از حدود 55 سال زندگانی و 20 سال امامت در 183 هجری(186 هجری) با توطئه ی خلیفه ی

فاسد زمان، هارون عباسی(170-193 هجری) پس از عمری در زندان سندی بن شاهک در بغداد به

شهادت رسید.

تربیت شاگردان و آرمان تشکیل حکومت اسلامی 

از جمله یاران و تربیت شدگان مکتب کاظمی، رشد و نمو شخصیت هائی مانند علی بن یقطین، هشام بن

حکم، عبدالله بن یحیی کاهلی، حماد بن عیسی جهمی، صفوان بن یحیی، علی بن حسن، عبدالله بن جبله،

حسن بن محبوب و... می باشند که نقش فراوانی در حفظ و گسترش مبانی و معارف مکتب اهل بیت(ع)

و حمایت از شیعیان و علویان ایفا نمودند.